• Op een ijskoud Sportpark De Vegtlust trof De Gele Kanaries op zaterdag 10 december de koploper voor haar laatste (uit)pot van 2022. Met een laag ijzel op de grasmat en het kwik rond het vriespunt was het de vraag wie het beter af was: de speler op een glad voetbalveld of de supporter bibberend langs de zijlijn…….

    Tekst: Martijn Meupelenberg
    foto’s: Henriëtte Ruitenberg en Martijn Meupelenberg

    Voor de gastvrouwen uit Berkum stond er deze laatste pot nog heel wat op het spel: winterkampioen worden. Daarmee stond voor De Gele Kanaries het tegenovergestelde op de kaart: het onthouden van hun kampioenschap. In beginsel leek het daar totaal niet naar en kon SV Zwolle haar ambities de prullenbak in gooien. Na een half uur ballen stond het 2-0 op de teller voor de gastvrouwen. Een link naar de match in het Lusail Stadium tussen Nederland en Argentinië was snel gemaakt. Helemaal toen de ruststand op het scorebord te zien was: 2-2. Echter moest er daarna nog een helft gespeeld worden en was de wedstrijd niet in Qatar, maar in Zwolle te bewonderen.

    Het was een handsbal in het strafschopgebied dat SV Zwolle aansluiting zou geven. Fleur Straathof schoot de penalty achter de doelvrouw en zorgde voor de aansluitingstreffer: 2-1. Met het vertoonde spel en het doelpunt gaf Fleur aan haar blessure achter zich te hebben gelaten. Ook Emma Troost (gebroken sleutelbeen in het uitduel met SV Urk) gaf weer acte de présence (zei het nog wat voorzichtig in de onderlinge duels). Vlak voor het rustsignaal was het wederom Fleur Straathof die het tweede Zwolse doelpunt maakte: 2-2. Met een goed gevoel ging Zwolle daarmee aan de warme thee, terwijl de verkleumde supporter gebruik maakte van de koffietent die door de vereniging was opgesteld in verband met de verbouwing van haar huidige voetbalkantine.

    Amper koud op het veld kon Tessa van den Berg (ipv Luisa Mauritz) het ronde leer uit haar netje vissen. Het doelpunt kwam tot stand doordat een apathisch elftal erbij stond en maar wat zat te staren. Door slapte in de onderlinge duels resulteerde dit in gejuich bij de tegenstander: 3-2.
    Gezegd moet worden dat Luisa en Tessa wel beter op hun plek stonden: Luisa Mauritz als regisseur binnen de krijtlijnen en Tessa van den Berg onder de lat. Tessa vertoonde moed en durf door de bal voor zich op te eisen en de tegenstander geen doelpunt meer toe te laten.
    Halverwege de tweede helft kwam het team van coach Aloys Bos weer op stoom. Daarmee liet zij zich de rest van de match van haar beste kant zien, maar kon helaas geen kansen meer creëren. Met opgeheven hoofd en 3-2 verlies, verlieten de Gele Kanaries het veld.

    Een korte winterse onderbreking is wat voor ons ligt. MO15-1 is een meidenelftal waar dit voorjaar nog wat van mag worden verwacht. Met Chris Rozendal en Stan Schouten als elftaltrainers en Aloys Bos als coach ten tijde van de wedstrijden, kunnen de meiden van MO15-1 rustten op een goede en consequente begeleiding. Noem hierbij Henriëtte Ruitenberg als teamchef en de ouders als ondersteuners en we krijgen nog een paar mooie potten in het verschiet.

    Bij deze wil ik Robin Pansier bedanken voor zijn inzet als trainer/coach de afgelopen periode. Vanwege privéomstandigheden is hij genoodzaakt deze taak naast zich neer te leggen (Robin is iedere zondag te bewonderen onder de lat bij Zwolles eerste!)