• ‘Sie hatten Schwein gehabt’, dat mag terecht gezegd worden over de uitwedstrijd tegen FC Dalfsen JO19-2. Het was dat FC Dalfsen niet zuiver voor haar vijandige doel was en het was dat keeper Thomas Assen de sterren van de hemel keepte, anders had SV Zwolle gewoon met een doelpuntje of 5 de drie punten in Dalfsen achter gelaten. Maar zo ging het dus niet. Een verslag van een zwaar bevochten overwinning op een Dalfser knollenveld…..

    Tekst en foto’s: Martijn Meupelenberg

    De peptalk van coach Alex de Vrij was eenvoudig en duidelijk: “Druk zetten vanaf de eerste minuut”. Waarschijnlijk gaf de coach van FC Dalfsen hetzelfde advies. Het spel bleef in de beginminuten op-en-neer gaan. Mees van der Zande had nieuwe patta’s waardoor hij nóg sneller langs de linkerflank kon rennen.

    SV Zwolle kon haar wil niet opleggen. FC Dalfsen begon meer en meer druk te zetten op haar Zwolse gasten. Dit resulteerde in wat chaos in de 16 meter van SV Zwolle en die chaos resulteerde vervolgens in een penalty voor de gastheren. Een gemikt schot vanaf de 11 meter in de rechterhoek, kon FC Dalfsen niet op voorsprong brengen. Thomas Assen wist met een uiterste krachtsinspanning zijn doel schoon te houden. Deze redding van de Zwolse keeper bleek een opmaat naar een zeer goede match. Ondanks ‘een verkeerde bal’ en twee tegentreffers was Thomas Assen bepalend voor de overwinning waarmee de Gele Kanaries het veld af zouden lopen. Voor mij ‘de man van de wedstrijd’!

    Na 30 minuten spelen werd de ‘Slavische tandem’ uit de dug-out gehaald. Mensur Prasovic werd met een 1-0 achterstand binnen de lijnen gebracht. Na ruim 10 minuten warmlopen in het veld zette deze Serviër het op een lopen en kon hiermee de bal op de rechterflank binnenhouden. Vervolgens bediende hij het leer aan Jasper Arutjnian die met werkelijk waar een práchtige lob de doelman wist te verschalken: 1-1. Lang konden de mannen van De Vrij niet genieten van deze stand. Vlak voor het rustsignaal wist FC Dalfsen de voorsprong weer te pakken door geblunder in de Zwolse defensie: 2-1.

    In de kleedkamer hoefde de coach weinig woorden vuil te maken aan de eerste helft. De spelers wisten een goede zelfreflectie neer te leggen: ‘niet scherp genoeg’. Naast de zelfreflectie ontstond er ook nog een levendige kledingruil in de pauze doordat sommigen geen clubtenue bij zich hadden. In het eerste kwartier na rust kreeg FC Dalfsen een vrije trap rond de 16. De daaruit ontstane goal werd vakkundig door de grensrechter als buitenspel gevlagd. Een handeling dat door de scheids werd bevestigd. Waren zij het dáár in ieder geval wèl over eens.

    De minimale voorsprong van FC Dalfsen was alleen op het scorebord te zien. Binnen de krijtlijnen vertoonden de gastheren slordig spel. Veelal werd de bal in blinde paniek weggerost. SV Zwolle begon vervolgens meer druk te leggen op haar tegenstander en wist de afvallende bal goed binnen het team te houden.

    Een goed spelende Wick Lammers wist werkelijk een sublieme steekpass te geven op spits Arutjnian. Door zijn on-o-ver-trof-fen passing (sorry mensen; ik werd hier een beetje onder druk gezet) wist Jasper de gelijkmaker binnen te tikken: 2-2. Kort na de gelijkmaker kwam SV Zwolle selfs op voorsprong. Weer werd de bal over de Dalfsen-verdediging gespeeld waarna Jasper Arutjnian hem voor de derde keer achter de touwen wist te schieten.

    Een vloekend en tierend FC Dalfsen had dit aan zichzelf te danken. Ook toen SV Zwolle inkakte had FC Dalfsen nog een doelpunt kunnen maken, maar Thomas’ gogme en puike inzet gunde de tegenstander geen derde doelpunt. Zelfs een belabberde terugspeelbal van Wick Lammers niet! Zwolle had een zware pot voetbal winnend afgesloten. De drie punten gingen mee naar De Marslanden, gestolen of niet!