• Het tweede bekerduel voor de Gele Kanaries uit Zwolle werd thuis afgewerkt tegen Hatto Heim JO19-3. Een derde elftal, dat is net als ‘de vierde plek’. Je bent niet bij de besten (lees: JO19-1) of de beste afvallers (lees: JO19-2), maar ‘je speelt bij de rest’. Daarentegen kan het moraal binnen zo’n derde elftal opperbest zijn: de derde helft kan binnen zo’n team beter ‘gespeeld’ worden dan het eerste en tweede bij elkaar!

    Tekst en foto’s: Martijn Meupelenberg

    Het elftal van Alex de Vrij had drie dispensatiespelers ingevlogen (Sam Blom, Robin Pansier, Marten Assen). Maar daar was ook warempel Leon Brouwer! De wedstrijden die deze mooie speler voor JO19-1 heeft gespeeld in de afgelopen twee jaar zijn op twee handen te tellen. Maar vandaag was hij er toch maar mooi bij en zou hij zelfs een doelpuntje meepikken…………..

    Het was Mike Klok die met zijn linker chocoladebeen het eerste schot op Hattems’ doel loste. In de vijfde minuut was het SV Zwolle die de score opende. Na een pass van Robin Pansier volgde een krachtig schot van de rechtervoet van Matthias Meupelenberg, waardoor het leer voor het eerst achter de niet slecht keepende Hattemse keeper vloog: 1-0. Dezelfde Robin Pansier was twee minuten later zelf de doelpuntenmaker: 2-0. Een monsterscore zat er aan te komen, de ‘tien, tien, tien’ werd nog net niet langs de zijlijn gescandeerd. Vijf minuten later volgde dribbelkoning Leon Brouwer met de 3-0. Direct na zijn doelpunt haalde De Vrij hem naar de kant. Merkbaar vermoeid zeeg hij ter aarde om de komende drie kwartier de wedstrijd van de zijlijn te bekijken.

    De sfeer binnen SV was ontspannen en het baltempo was hoog. In niets vergelijkbaar met de eerste wedstrijd van vorige week tegen JHCW. Het was Hatto Heim dat het verschil maakte; grof taalgebruik binnen de ploeg werd al voor het rustsignaal diverse malen geuit. SV Zwolle hoefde alleen haar hoofd maar koel te houden om niet van die negatieve sfeer mee te krijgen. Een schot van Arnout van Baalen ging maar net naast. Evenals een intikkertje van Mike Klok. Toch wist deze topscorer van JO19-1 (met twee doelpunten) het leer voor de pauze tegen de netten te rammen: 4-0. De Zwolse doelman Thomas Assen had in de gehele eerste helft slechts één redding uit te voeren. Meer kon Hatto Heim niet presteren. Een prachtig boogballetje van middenvelder Matthias Meupelenberg belandde achter de Hattemse verdediging waardoor Mighty Mike Klok zijn moyenne op drie doelpunten bracht. Het was de 5-0, vlak voor het rustsignaal.

    Gevloek, getier, gebek en gescheld binnen de muren van de Hattemse kleedkamers. Taal waar de honden geen brood van lusten. Na de pauze ging Hatto Heim ‘vrolijk’ verder met verbaal geweld. Een penalty werd SV Zwolle toegewezen doordat Mees van de Zande werd gevloerd. Dezelfde blonde ranke vleugelaanvaller nam – net als een week geleden – de aanloop naar de 11 meterstip en schoot de bal mooi in de linkerbovenhoek van het vijandelijk doel. Zo mooi als de penalty genomen werd, zo veel mooier was de redding van de keeper. Het zou hem een doos bier opleveren. SV Zwolle had geen aandacht voor de elf Hattemse testosteronbommen.

    Een mooie crosspass van Matthias Meupelenberg bracht Sam Blom in stelling. Deze lange blonde slungel omzeilde de doelverdediger en passte het leer naar Arnout van Baalen die hem voor het intikken had: 6-0. Een paar pingels van Leon Brouwer waren rijp voor een doelpunt of twee, maar telkens strandde zijn acties. Een vrije trap van Robin Pansier werd wel tegen de touwen gewerkt. Het was Wick Lammers die het leer op zijn intelligente hoofd kreeg: 7-0. Hatto Heim was nergens meer. Als een dolende harlekijn bewoog het team zich van hun achterlijn naar de middenstip. Als sluitstuk was het de keeper die in de kluts de bal tegen Mike Klok aan schoot en voor de achtste maal de bal uit eigen doel kon vissen.