• Zaterdag 7 november 2020. De zon met al haar stralen straalt over Sportpark De Marslanden. Een heerlijke sportdag ligt voor het oprapen. Ongewoon schuifelde ik mijzelf langs enkele wachtende ouders en het stalen hekwerk van Sport Vereniging Zwolle. Ik voel mij een beetje ongemakkelijk omdat ik mij niet aan het ‘kiss & ride-protocol’ (lees: Coronaprotocol) van de club houd. Ik betitel mijzelf deze morgen als ‘begeleider’ en ben – afgezien van de toegang die ik mijzelf verschafte – vastberaden om enkele uurtjes op de grasmat wat plaatjes te schieten; ‘want we moeten wel binding blijven houden met de SV!’. Heel even dwalen mijn gedachten naar het gospelkoor waarin ik ook deel vanuit maak: One Spirit uit Westenholte. Daar mag, sinds enige tijd, geen enkele noot gezongen worden en zijn wij naarstig op zoek naar de onderlinge verbinding. Gelukkig voor de Assendorpse voetbalvereniging mag de jeugd het gras wel betreden, maar zullen de strotjes aan de zijlijn ook op ‘0’ gezet moeten worden.

    Tekst en foto’s: Martijn Meupelenberg

    Op de agenda voor deze morgen stond een onderling treffen tussen JO11-2 en MO13-2. De jongens van Erik Faassen en Arjan Zunnebeld troffen de meiden van Jos Custers en Jeroen Merkus (saillant detail: een onderlinge clash tussen broer en zus Merkus). Bij de warming-up waren de aanwijzingen van captain Luisa Mauritz goed te horen en werden deze ook opgevolgd. Het spitsenduo Lynn Grootenhuis en Anna Meupelenberg nam de aftrap van deze oefenpot. Een duel dat gespeeld werd zonder scheidsrechter, en dat ging zonder noemenswaardige akkefietjes prima.

    De eerste 15 minuten ging in meerder situaties gelijk op. Het scorebord vertolkte een 0-0 en verbaal zei de ene coach: “Schieten!” en de andere: “Laat hem niet schieten!”. Het enige hoogtepuntje was een bal die van de doellijn gehaald werd door de eerder genoemde captain. De meiden van Custers en Merkus moesten wat feller aan de bal zijn willen zij de teller positief aan hun zijde doen overslaan. Helaas kwamen de dames voor de rust niet meer voor het vijandelijke doel. De tegenstander daarentegen wel en wist ook meteen het leer tegen de verder goed keepende Katelijne van Dongen: 1-0.

    De preek in de rust hielp de meiden van MO13-2 niet. Kort na rust bracht JO11-2 de teller op 3-0. Doordat Anna Meupelenberg aan de zijlijn werd gezet was goed te merken dat onze dribbelqueen Lynn Grootenhuis de bal niet goed kon afspelen. Wanneer MO13-2 kort op de bal zou spelen kon het spel van JO11-2 worden ontregeld en konden er kansen ontstaan.

    Dit duurde echter tot vlak voor het laatste fluitsignaal. Eerder nog maakte JO11-2 nog de 4-0 en 5-0 en vroeg de keeper van de tegenstander zich hardop af of hij al naar huis mocht gaan. Gelukkig kwamen deze vernederende woorden niet ter ore bij MO13-2, maar waar was het wel. MO13-2 wacht nog steeds op haar eerste overwinning en te merken is dat een sommige zich irriteert aan de wekelijkse nederlagen. Toch moeten ze door ballen. En dat deden ze, want het slotakkoord was voor MO13-2. Na een lange solo en goed doorzetten van Anna Meupelenberg wist zij een assist op Lynn Grootenhuis te geven die de eindstand op 5-1 zette.

    Wanneer deze Gele Kanaries weer de wei in mogen is niet bekend. We leven immers met de dag in deze coronatijd…

  • Zaterdag 7 november 2020. De zon met al haar stralen straalt over Sportpark De Marslanden. Een heerlijke sportdag ligt voor het oprapen. Ongewoon schuifelde ik mijzelf langs enkele wachtende ouders en het stalen hekwerk van Sport Vereniging Zwolle.