• Ik blijf het onhebbelijk vinden: met je 13-jarige dochter om 07.30 uur moeten verzamelen voor een uitwedstrijd. Het was toch geen mo9? En we speelden toch niet tegen CSV’28, VV Berkum of SVI? Uiteindelijk mochten we van geluk spreken dat de pot om 09.00 uur gepland stond en niet eerder. SV Zwolle speelde deze achtste oktober uit tegen SV Urk. Een match tegen meiden als Grietje, Aaltje of Anna en jongens als Jan, Kees of Jacob (mét gouden oorbel). SV Urk, de enige voetbalclub uit het vissersdorp met 1700 leden, 18 voetbalvelden en 10 vrouwenelftallen (!). Is het logisch dat er op het geplande tijdstip kon worden afgetrapt?!

    Tekst en foto’s: Martijn Meupelenberg

    De Gele Kanaries van MO15-1 traden aan met een exact elftal. Robin Pansier lag te ronken na een nachtdienst, waardoor zijn honneurs werden waargenomen door Coenraad Weustink. Alowies Bos staat traditiegetrouw te zwaaien langs de krijtlijn, maar ook hij liet verstek gaan. Germo Groothuis hanteerde het stokkie met de geblokte vlag.

    SV Zwolle stond na 6 minuten spelen op de strakke grasmat met een 1-0 achterstand. Zwolle probeerde te combineren, maar ze legde het af tegen het betere combinatievoetbal van de gastvrouwen. Pas in minuut 21 begon SV Zwolle haar eerste pijlen op vijandelijk doel te lossen. Op het moment dat onze vlaggenist de memorabele woorden “Dit potje hoeven ze niet te verliezen” uitsprak, lag het balletje voor de tweede maal in het Zwolse netje. Het spel vertoonde op dat moment - van beide teams - ongecontroleerde trappen en foute passes. Urk was deze zaterdagochtend de gelukkigste en scoorde nog binnen het half uur de 3-0 (dit na een blunder van de keepster die de bal door de vingers liet glippen, dikke jammer). Vlak na dit tegendoelpunt moest de keepster het veld verlaten door een blessure. Lynn Grootenhuis trok het groene keepershirt en keepershandschoenen aan. Het restant van de eerste helft duurde net te lang voor Emma Troost. In een duel om de bal viel zij ongelukkig op haar schouder. Hierdoor moest ook zij het veld ruimen met een gekneusde/gebroken sleutelbeen.

    Voor aanvang van de tweede helft kwamen beide elftalleiders overeen om het spelersbestand te reduceren tot 9. Voor de stand op het scorebord gaf deze spelverdeling geen ander beeld. SV Urk bleef de score opvoeren en liep uit naar 4-0 en 5-0. Met een rake trap kwam het ronde leer in de snufferd van Lisa (de pitbull) Bos. Haar korte beentjes wankelden en het licht ging even uit. ‘Ik zie zwart voor ogen’, vertelde ze tegen de toegesnelde verzorging. Lisa werd kort buiten de lijnen verzorgt en kon al snel daarna weer in de achterhoede haar vrouwtje staan.

    Een kans van de doorgebroken Anna Meupelenberg stierf in schoonheid en een rolletje van Luisa Maurits ging net naast doel. Het zou het enige wapenfeit zijn van De Gele Kanaries uit Zwolle deze tweede helft. Ondanks de 5-0 en korte tijd later de uiteindelijke 6-0, nam SV Zwolle wel een strijdlustige houding aan. Het maakte de wedstrijd spannend en leuk om naar te kijken. De foute passes van de eerste helft werden driehoekjes en discontrole werd gecontroleerd spel van het team van Coenraad Weustink. SV Urk kakte in, maar het had geen consequenties voor de eindstand van 6-0.